|  |
هیاتی بین المللی از کارشناسان بر این نظریه که برخورد یک جسم آسمانی باعث و بانی انقراض انبوه موجودات زمینی به خصوص دایناسورها شد مهر تایید زده است.
این گروه پس از انجام تحلیل های وسیع به روی شواهد موجود در این زمینه به اجماع دست یافت.
آنها طی مقاله ای در نشریه "ساینس" نظریه های بدیل در مورد نحوه انقراض آن دوره از جمله اینکه ممکن است در اثر فعالیت گسترده آتشفشانی روی داده باشد را رد کردند.
این تحلیل در 41امین کنفرانس علوم اقماری و سیاره ای (ال پی اس سی) در آمریکا مورد بحث قرار گرفت.
هیاتی بین المللی شامل 41 کارشناس برای تعیین علت انقراض انبوه آن دوره (Cretaceious_Tertiary) در حدود 65 میلیون سال قبل، شواهدی را که در مجموع طی 20 سال مطالعه فراهم شده بود مرور کرد.
آن انقراض باعث نابودی بیش از نیمی از کلیه گونه های زمین از جمله دایناسورها، تراسورهای پرنده، و خزندگان بزرگ دوزیست شد که راه را بر چیره شدن پستانداران در زمین باز کرد.
بررسی این شواهد مؤید آن است که انقراض، ناشی از برخورد یک سیارک یا دنباله دار عظیم به زمین در چیکسولوب واقع در شبه جزیره یوکاتان مکزیک بود.
برخورد آن سنگ 15-10 کیلومتری به شبه جزیره یوکاتان باعث آزاد شدن انرژی ای معادل 100 تریلیون تن تی ان تی شد که یک میلیارد بار بیش از قدرت انفجاری بمب های افکنده شده بر هیروشیما و ناگازاکی بود.
گودال عظیمی که از آن حادثه به جا مانده است 180 کیلومتر قطر دارد و یک گسله مدور به قطر 240 کیلومتر نیز در اطراف آن قرار دارد.
دانشمندان در مطالعه تازه به بررسی شواهد جمع آوری شده توسط فسیل شناسان، ژئوشیمیدان ها، طراحان مدل های اقلیمی، ژئوفیزیکدان ها و رسوب شناسان از آن دوره پرداختند.
آنها نتیجه گیری می کنند که چنانچه شواهد زمین شناسی نشان می دهد، برخورد یک سنگ آسمانی تنها توضیح ممکن برای تخریبی در آن ابعاد است.
برخورد اولیه بلافاصله آتش سوزی های وسیع، زمین لرزه های عظیم، رانش زمین در ابعاد قاره ای و سونامی را در پی داشته است.
دکتر گرت کالینز، یکی از نویسندگان مقاله از امپریال کالج لندن، گفت که سیارک با سرعتی "20 بار بیش گلوله ای درحال سرعت گرفتن" به زمین برخورد کرد.
او افزود: "انفجار سنگ های داغ و گاز که از افق های دوردست مثل یک گلوله آتش به نظر می رسیده است، هر موجودی را که در مجاورت آن قادر به یافتن پناهگاه نبود کباب می کرده است."
دکتر جوئانا مورگان دیگر نویسنده مقاله از همین دانشگاه گفت: "آخرین میخ بر تابوت دایناسورها زمانی کوبیده شد که مواد منفجره با شتاب زیاد به اتمسفر پرت شد. این باعث شد کره زمین در تاریکی فرو رود و زمستانی جهانی شروع شود، که مرگ بسیاری از گونه ها را نمی توانستند با این شرایط جهنمی سازگاری یابند به دنبال داشت."
|
|
