|  |
رئیس انجمن بیوتکنولوژی با انتقاد از پیش نویس آیین نامه حمل و نقل و صادرات محصولات تراریخته گفت: پیش نویس آیین نامه حمل و نقل و صادرات و واردات محصولات تراریخته بسیار غیرفنی تدوین شده است.
دکتر محمد علی ملبوبی با ابراز تاسف از این که با گذشت نزدیک به یک سال از تصویب قانون ایمنی زیستی هنوز آیین‌نامه اجرایی آن تهیه نشده است، اظهار کرد: در نتیجه حذف افراد مسوول و متخصص در پیش‌نویس آیین‌نامه حمل و نقل صادرات و واردات، موجودات تراریخت همچون عوامل بیماری‌های لاعلاج در نظر گرفته شده و نقل و انتقال این موجودات بین موسسات، مشروط به استفاده از بسته‌های دو جداره و مهر و موم شده در حالی که دنیا در مقیاس وسیعی (حدود 10 برابر کل زراعت ایران) گیاهان تراریخت را کشت می‌کنند و 14 سال است که میلیونها تن از محصولات مربوط تقریبا در کل دنیا و از جمله ایران مصرف می‌شود.
به گزارش روابط عمومی انجمن بیوتکنولوژی ایران، دکتر محمدعلی ملبوبی به مناسبت برگزاری همایش حقوق و اخلاق زیستی با ابراز نگرانی از آنچه عقب ماندگی کشور در بهره‌مندی از فن‌آوری زیستی به ویژه در ارتباط با مهندسی ژنتیک و گیاهان تراریخته خوانده ابراز عقیده کرد: «جریانی ضد تکنولوژی بیش از یک قرن در کشور وجود داشته و با گذشت 30 سال از انقلاب اسلامی هنوز دنباله آن به طور مؤثری نقش بازدارندگی دارد.»
وی ادامه داد: متاسفانه بیوتکنولوژی نیز شاهد اشغال مناصب کلیدی توسط افرادی غیر متخصص و گاه مخالف بیوتکنولوژی است که با حضور در این مناصب و با ارائه مشورت خلاف واقع به مسئولان ارشد از جمله نمایندگان مجلس سعی در تصویب قوانین و آیین نامه های مطلوب استعمارگران را دارند.
مسوول کمیته ایمنی زیستی وزارت علوم، تحقیقات و فن‌آوری در دولت نهم اضافه کرد: «به دلیل موانع کاری، مراتب را به وزیر وقت گزارش دادم و ایشان تاکید کردند که بایستی علیرغم موانع به کار خود ادامه دهید؛ لیکن همچنان نامه‌ها و نظرخواهی‌های دبیرخانه کمیته ملی ایمنی زیستی به دست من نمی‌رسد، یعنی با کمال تعجب توسط یکی از مسوولان بیوتکنولوژی کشور به مسیر دیگری هدایت می‌شود و با این گونه اعمال عملاً به حذف افراد مسوول و متخصص این فن اقدام می‌شود.
نتیجه آن است که اخیرا پیش‌نویس آیین‌نامه حمل و نقل صادرات و واردات به نحوی تهیه شده است که بسیار غیر فنی است.
دکتر ملبوبی با اشاره به ماده پنج پیش‌نویس این آیین‌نامه، گفت: «نقل و انتقال این موجودات بین موسسات، مشروط به استفاده از بسته‌های دو جداره و مهر و موم شده است، غافل از آن که این مرسلات اکنون توسط کشتی‌های عظیم حمل و نقل می‌شوند و معلوم نیست به چه دلیل و چگونه می‌توان می‌بایست میلیون ها تن از این محصولات را در بسته های دو جداره حمل کرد.»
|
|
