|  |
محققان در دو گروه تحقیقاتی مجزا کشف کرده اند که سلول های بنیادینی که به شیوه برنامه ریزی مجدد تولید می شوند، قادر به فراموش کردن گذشته خود نبوده و خاطرات خود را در زندگی جدید به همراه دارند.
با کمک کشف جدیدی که درباره اطلاعات به جا مانده در حافظه سلول های بنیادین برنامه ریزی شده انجام گرفته است اکنون می توان تفاوت های عجیب میان سلول های بنیادین iPs و سلول های بنیادین جنینی را توضیح داد.
دانشمندان با انجام دو مطالعه جدید توانستند نشانه های ژنتیکی سلول های iPS را که پس از فرایند برنامه ریزی مجدد سلولی، از گذشته در حافظه خود ذخیره کرده اند را تشخیص دهند.
برنامه ریزی مجدد سلول به منظور افزایش انعطاف پذیری و توانایی های سلولها به اندازه سلولهای بنیادین جنینی صورت می گیرد، سلولهایی که توانایی تبدیل شدن به هر نوع خاصی از سلولهای بدن را خواهند داشت. اما مطالعات جدید میزان تاثیرگذاری فرایند برنامه ریزی مجدد سلولی را زیر سئوال برده است.
طی یکی از تحقیقات محققان دریافتند سلولهای iPS (سلولهای بنیادین القایی پرتوان) برگرفته از موشهای بالغ طی فرایند برنامه ریزی مجدد و نسبت به سلولهای که به واسطه روش انتقال هسته ای سلولهای بدنی یا SCNT برنامه ریزی مجدد می شوند، شیوه ای که در آن هسته سلولهای بالغ در سلول تخم بارور نشده قرار می گیرد، اطلاعات ژنتیکی بیشتری از گذشته خود حفظ می کنند و از این رو سلولهای SCNT از شباهت بیشتری به سلولهای بنیادین جنینی برخوردارند.
"جورج دالی" مدیر پیوند سلولهای بنیادین در بیمارستان کودکان بوستون و مدیر این پروژه می گوید با وجود طاقت فرسا بودن شیوه SCNT، سلولهای به دست آمده توسط این شیوه نسبت به سلولهای iPS بیشتر به سلولهای جنینی شباهت دارند زیرا سلولهای iPS خاطرات بافتی که در گذشته به آن تعلق داشته اند را در حافظه خود حفظ می کنند و این خاطرات پس از برنامه ریزی مجدد در عملکرد آنها اختلال ایجاد می کند. این خاطرات به شکل نشانه هایی "اپی ژنتیکی" ظاهر می شوند که عملکرد ژنها در سلول را تغییر می دهند.
اطلاعات این مطالعات می تواند نتایج گیج کننده ای که از برخی تحقیقات سلولهای بنیادین به دست آمده است را توضیح دهد. در مطالعه ای دیگر گروهی از محققان ساختار ژنتیکی سلولهای iPS پوستی، ماهیچه و دو نوع مختلف از سلولهای بدن موش را مورد بررسی قرار دادند.
آنها دریافتند تفاوت میان iPS های متفاوت می تواند تفاوت موجود میان نسوجی که سلول از آنها برگرفته شده است را تعیین کند. چنین حافظه ای در کنار آثار منفی می تواند بر روی نتیجه برخی مطالعات اثر مثبت نیز داشته باشد، برای مثال با استفاده از حافظه سلولهای iPS برگرفته از خون فردی می توان در ساخت سلولهای خون مورد نیاز فردی دیگر استفاده کرد.
همچنین محققان دریافته اند با قرار دادن سلولهای برنامه ریزی شده در معرض داروهایی ویژه می توان حافظه سلولها را تا اندازه زیادی پاک کرد. همچنین گروه دوم محققان از مرکز پزشکی بیمارستان ماساچوست دریافتند قرار دادن سلولها در دوره هایی خاص از تقسیم سلولی می تواند حافظه آنها را از بین ببرد.
|
|
