|  |
کارگاه منطقه ای ایمنی زیستی با عنوان "آنالیز احتمال خطر مهندسی ژنتیک" از سوم اکتبر در موسسه تحقیقات علمی کویت (KISR) آغاز شد و دکتر بهزاد قره یاضی رئیس انجمن ایمنی زیستی ایران و عضو هیات مدیره انجمن بیوتکنولوژی جمهوری اسلامی ایران به عنوان مدرس در این کارگاه حضور دارند.
در این کارگاه که از سوی مرکز بین المللی تحقیقات مهندسی ژنتیک و بیوتکنولوژی (ICGEB) در کویت برگزار می‌شود، نحوه بررسی علمی محصولات تراریخته برای مسئولان نظارتی کشورهای منطقه تشریح خواهد شد.
در این کارگاه مسئولان نظارتی کشورهای کویت، اردن، عربستان سعودی، سودان، سوریه، عمان، قطر، لیبی و ترکیه شرکت خواهند کرد.
بر اساس اعلام قبلی و با توجه به عضویت ایران و پرداخت حق عضویت سالیانه بالغ بر صدها هزار دلار از سوی ایران مقرر بود یک نفر شرکت کننده ایرانی نیز در این کارگاه حضور داشته باشد که بنا به دلایل نامعلومی عنوان ایران از لیست مدعوین حذف شد.
مدرسین این دوره دکتر بهزاد قره یاضی رئیس انجمن ایمنی زیستی ایران، دکتر پاتریک رودلشایم رئیس انجمن بین المللی ایمنی زیستی، دکتر ویلم سینس از دانشگاه اولتریخ و عضو اداره ایمنی زیستی اروپا، دکتر مایک ویلکینسون از دانشگاه آدریس بیث انگلستان و برخی مسئولین ICGEB هستند.
دکتر بهزاد قره‌یاضی در این کارگاه گفت: احتمال وقوع عوارض ناخواسته در روش‌های سنتی اصلاح نباتات و محصولات موسوم به طبیعی بیشتر از محصولات تراریخته است.
وی همچنین با رائه داده‌های حاصل از تحقیقات دانشمندان کشورهای مختلف نشان داد: در حالی که در دو سطح ترانسکریپتوم و پروتئین تفاوت بسیار کمی بین گیاهان تراریخته و والدین غیر تراریخته آن‌ها وجود دارد، این تفاوت بین واریته های تولید شده با استفاده از روش های سنتی اصلاح نباتات و والدینشان و یا با یکدیگر بسیار بیشتر است. این امر نشان دهنده وقوع عواقب ناخواسته و جانبی بیشتری در محصولات اصلاح شده با استفاده از روش‌های سنتی اصلاح نباتات از جمله تولید هیبریدها و استفاده از پدیده هتروزیس و روش‌های مبتنی بر کشت بافت و به ویژه استفاده از فناوری جهش زایی با استفاده از مواد پرتوزا و مواد شیمیایی مورد انتظار است.
به زعم این متخصص ایمنی زیستی، این در حالی است که در ایران در حالی بر استفاده از روش‌های کشت بافت و محصولات پرتوتابی شده تاکید می‌شود که کشت محصولات تراریخته با مشکل جدی مواجه شده است. از سوی دیگر با وجود صرف اعتبار سالیانه بیش از صدها میلیارد ریال در کشور برای توسعه محصولات تراریخته با عدم توفیق در این مورد و حذف نام ایران از نقشه کشورهای تولید کننده محصولات تراریخته مواجهیم که کسی مسوولیت پاسخگویی درباره این عقب افتادگی علمی و ضرر و زیان اقتصادی را بر عهده نمی‌گیرد.
|
|
