|  |
جراحان در آلمان توانسته اند با کار گذاشتن یک ریز تراشه در پشت شبکیه چشم مردی نابینا، تا حدودی قدرت دید را به او بازگردانند.
یک مرد نابینا، که در اثر ابتلا به یک بیماری مادرزادی به مرور بینایی خود را از دست داده بود، توانسته است بعد از مجهز شدن چشمش به این میکروچیپ(ریز تراشه)، حروف الفبا و ارقام روی صفحه ساعت دیواری را بخواند.
این میکرو چیپ آزمایشی، با روشی نوین در پشت شبکیه چشم مرد 46 ساله فنلاندی، که به بیماری مادرزادی "رتینیس پیگمنتوسا"، مبتلاست، کار گذاشته شد.
از این روش در مورد شمار زیادی از داوطلبان نابینا، که به همین بیماری مبتلا هستند، استفاده شد تا سرانجام آزمایش میکروچیپ (ریز تراشه) روی آقای ترهو، نتیجه مطلوب داد.
میکروچیپ (ریز تراشه) مذکور به فرد نابینا امکان می دهد اشیا را با چشمان خود و بدون استفاده از وسیله ای خارجی، تشخیص دهد.
جزئیات این عمل جراحی و نحوه کار چیپ در پشت شبکیه چشم، در نشریه "مطالعات انجمن سلطنتی زیست شناسی بریتانیا (Proceedings of Royal Society B: Biological Sciences)، منتشر شده است.
پرفسور ابرهارت زرنر، استاد دانشگاه توبینگن آلمان و همکاران او در شرکت خصوصی "رتینا ایمپلانت"، در ابتدا این میکروچیپ (ریز تراشه) را روی یازده نفر مورد آزمایش قرار داده بودند.
برخی از داوطلبان بهبودی در بینایی خود نداشتند چون بیماری رتینیس پیگمنتوسا، در آنها تا اندازه ای پیشروی کرده بود که کار گذاشتن چیپ به آنها کمک نمی کرد.
اما پرفسور زرنر به گفت اغلب داوطلبان توانستند اشیایی به رنگ روشن را تشخیص دهند. او گفت وقتی میکروچیپ (ریز تراشه) را با فاصله ای بیشتر از قبل در پشت شبکیه و در ناحیه ماکولار مرکزی چشم سه داوطلب قرار دادیم، بهترین نتیجه به دست آمد.
دو تن از این افراد بینایی خود را به این دلیل از دست داده بودند که بیماری "رتینیتیس پیگمونتوسا" یا RP را به ارث برده بودند و نفر سوم به این دلیل نابینا شده بود که مبتلا به بیماری ارثی دیگری به نام "کرویدریمیا" (Choroideraemia)، بود.
ابتلا به RP، به ضایع شدن تدریجی سلول ها در شبکیه چشم و نهایتا کوری شبانه، دید تونلی و معمولا نابینایی دایمی منجر می شود. ظهور علائم بیماری از دوران کودکی آغاز می شود.
بهترین نتیجه که از کار گذاشتن این میکروچیپ (ریز تراشه) عاید محققان آلمانی شده است در مورد آقای ترهو بوده که توانسته است چند شی را که روی میز چیده شده بود (فنجان قهوه، کار و چنگال، ...)، صفحه ساعت دیواری و هفت درجه مختلف رنگ خاکستری را تشخیص دهد.
این چیپ، نوری را که وارد چشم می شود به نبض های الکتریکی تبدیل می کند که بعد عصب بینایی در پشت کره چشم را که به مغز می رود، تغذیه می کند
او همچنین توانسته است بدون کمک، دور اتاق قدم بزند و به طرف افراد حرکت کند.
در آزمایش های بعدی آقای ترهو حروف درشت الفبا و نام خود را که عمدا با دیکته غلط نوشته شده بود، خوانده است.
او گفت: "سه چهار روز بعد از کار گذاشتن چیپ و وقتی همه زخم ها بهبودی پیدا کرد من متوجه فعالیت هایی که در اطراف می گذشت، شدم. بعد از آن چشمم نور را مانند نوری که از فلاش دوربین عکاسی ساطع می شود، دیدم. با گذشت هر روز و تمرین هایی که به من داده شد، بینایی من بهتر و بهتر شد."
میکروچیپ آزمایشی، اکنون از چشم آقای ترهو بیرون آورده شده است اما به او وعده داده شده که مدلی پیشرفته تر برای او کار گذاشته خواهد شد.
میکروچیپ (ریز تراشه) با یک کابل که از پشت گوش فرد بیرون آمده به باتری وصل است و گروه تحقیقی در آلمان اکنون سرگرم آزمایش روی مدلی پیشرفته تر است که نیاز به کابل ندارد و باتری با یک کلیپ پشت گوش فرد وصل می شود.
روشی که آلمانی ها به کار برده اند تنها روش احیای بینایی در افراد نابینا نیست؛ شرکت "سکند سایت"، که مقر آن در آمریکاست، قبلا چیپی را به بازار ارائه داده بود که روی شبکیه می نشیند اما استفاده از آن ملزم به استفاده از عینکی است که به یک دوربین مجهز است.
استقبالی که از روش آلمانی ها شده، محتاطانه بوده است.
دیوید هد، از سازمان بریتانیایی "رتینیتس پیگمنتوسا"، گفت: "کاری که محققان آلمانی کرده اند، جالب است اما بینایی را احیا نمی کند. آنها در واقع با این چیپ به چشمان داوطلبان کمک کرده اند علائمی را دریافت کند که آنها بتوانند تعبیرشان کنند."
|
|
